Willem Brouwer schreef een boek over zijn vrouw die lijdt aan dementie. Vandaag gaan we zijn boek Ken je me nog? reviewen. Lezen jullie mee?

Cover:

Op de cover zien we een jonge brunette met een zonnebril op. Wat een leuke cover. Het lijkt erop dat ze op het strand staat.

 

Geneeskundelovers:

Willem Brouwer en zijn vrouw Tineke Brouwer-Zijlstra studeerden allebei geneeskunde aan de RU te Groningen waar ze elkaar ook leerden kennen. Ze trouwden en wisten niet dat hun leven een andere wending zou nemen na jarenlang een gelukkig huwelijk te hebben geleefd. Ze waren 52 jaar getrouwd. Gooi me niet weg was haar eerste zin toen ze aan de beginnende fase van haar ziekte zat. Dat deed hij zeker niet. Stukje bij beetje gaat ze achteruit. Ze kan bijna niets meer. Ze wordt verzorgd en krijgt thuishulp. Zelf plassen lukt niet. Incontinentiemateriaal is haar niet onbekend, zelf douchen lukt ook niet. Eigenlijk kan ze niets meer zonder hulp.

Boeiend boek:

Willem vertelt het verhaal vanuit twee perspectieven. Hij kruipt in het hoofd van zijn vrouw en vertelt wat ze denkt en anderzijds vertelt hij over haar leven en hoe het nu met haar gaat: de observatiefase. Het lijkt me lastig om een goed boek te schrijven dat een verhaal vanuit twee perspectieven vertelt. Het is de auteur echt goed gelukt. Het verhaal is ondanks het onderwerp waar hij over schrijft echt boeiend geschreven. Je kunt niet meer stoppen met lezen. Ik heb het boek dus ook binnen no-time verslonden. Ik heb zijn eerste boek Gooi me niet weg nog niet gelezen maar het boek is bijzonder goed geschreven dus je hoeft om dit verhaal te volgen het eerste deel niet te hebben gelezen. Alleen als je een antwoord op de vraag wil hebben hoe komt ze aan dementie  dan is het wel een aanrader.

Dementiekwalen:

Het lijkt me lastig om voor iemand te zorgen die een ziekte heeft, met name dementie is super erg, de patiënt kan niets zelf en heeft 24/7 verpleging nodig. Dit is echt een van de ergste dingen die je in je leven kan meemaken. Niet alleen de patiënt lijdt maar ook zijn/haar partner. Dat je niet meer weet wie je bent is gewoon echt erg. De auteur is super sterk. Dat merk je als je het verhaal leest. Zijn liefde voor Tineke is duidelijk voelbaar in het verhaal. Het lijkt me ook erg bijzonder 52 jaar van je leven gehuwd te zijn met iemand. Vervolgens is het tragisch dat je je partner aan een nare ziekte verliest.

Conclusie:

Het boek is super goed geschreven. Alles klopt. Er zitten ook dialogen in, die erg goed verwerkt zijn. De schrijfstijl is bijzonder goed. Meestal zijn boeken die geschreven worden door partners van een persoon die een ziekte heeft of een waargebeurd verhaal monotoon en zielig geschreven. Dat is hier niet het geval. Dit boek laat zien hoe sterk de auteur en de patiënt zijn, hoe hun relatie was, hoe ze in het leven stonden en welke impact deze ziekte had op hun leven. Wat steeds blijft terugkomen is de liefde voor zijn vrouw. Zeker een aanrader voor iedereen. Dit boek krijgt vijf sterren.

 

Verkrijgbaar bij Brain Books en bij de boekhandels: 

 

#samenwerking lees disclaimer