Interview met bipolaire patiënt Eva

Beste lezers, 

Vandaag een interview met een bipolaire patiënt Eva. Lezen jullie mee??

Definitie bipolaire stoornis:

De bipolaire stoornis wordt gekenmerkt door de combinatie van een depressieve stoornis en de aanwezigheid van manische episoden. Het is gangbaar om bij een manische episode, ook al wordt deze niet gevolgd door een depressie, van een bipolaire stoornis te spreken. Kenmerkend voor manie zijn een verhoogde, expansieve of prikkelbare stemming, een opgeblazen gevoel van eigenwaarde of grootheidsideeën, verminderde slaapbehoeften, verhoogde spraakzaamheid, gedachtevlucht, grote afleidbaarheid, overmatige activiteit, psychomotore of seksuele agitatie en overmatige deelname aan activiteiten, waarvan de patiënt de pijnlijke gevolgen niet overziet ( Verheij, 2007).

Symptomen:

-Hallucinaties;

-wanen;

-desorganisatie;

Interview:

Hoe ontdekte je dat je een bipolaire stoornis had?

Het werd ontdekt toen ik tijdens mijn eerste manische psychose naar de huisarts moest omdat m’n ouders doorhadden dat er iets mis met me was. De huisarts stuurde me door naar de crisisdienst van de praktijk waar ik nu nog steeds onder behandeling ben, en zij hebben de diagnose gesteld toen.

Hoe oud was je toen je dit ontdekte?

Mijn eerste manische psychose had ik in 2019. Toen was ik 18 jaar.

Reageerden de mensen in je omgeving ( familie kennissen en vrienden) begripvol?

Toen ik voor de eerste keer een manische psychose kreeg, stuurde ik allemaal gekke appjes in de groepsapp van m’n vriendengroep. Eén vriendin heeft toen iedereen geïnformeerd dat ik ziek was en dat ze vooral niet tegen me in moesten gaan in de groepsapp. Ik vind het achteraf gezien heel fijn dat ze er zo mee omgingen.

Welke behandelingen heb je gehad( medicatie, opnames e.d.)

Ik kreeg medicatie om mijn manie te onderdrukken. Dat was Olanzapine. Om m’n gedachten te laten stoppen (want in een manische psychose gaan je gedachten met jou aan de haal) kreeg ik Lorazepam en Oxazepam.

Heb je een partner zo ja hoe reageert hij?

Nee, ik heb geen vriend.

Hoe wordt je begeleid? Zijn de hulpverleners kundig/behulpzaam?

Tijdens het contact met de crisisdienst komt er elke dag iemand op thuisbezoek. Zij helpen dan bijvoorbeeld met het indelen van je dag, omdat je tijdens het herstel van een psychose niet zoveel kan doen op een dag. Van hen heb ik echt goed leren plannen, met oog voor inspanning en ontspanning.

Op dit moment sta ik (gelukkig) niet meer op de crisislijst. Dat betekent dat ik alleen nog maar af en toe begeleiding krijg. Ik heb het met een spv’er vooral over dingen die zorgen voor stress, zodat we kunnen kijken hoe we dat kunnen verminderen. Stress kan namelijk de oorzaak zijn van een nieuwe (manische) psychose.

Ik vind de hulpverleners heel behulpzaam. Ik heb een psychiater, een arts en een sociaal psychiatrische verpleegkundige. Ze zijn allemaal goed in hun vak en zelfs de arts gaat wat dieper in op hoe ik me voel, in plaats van dat hij alleen naar de medicatie kijkt. Dat vind ik heel fijn!

Heb je iets heftigs meegemaakt ( trauma’s e.d.)?

Mijn eerste manische psychose was heel heftig. Ik was helemaal de weg kwijt, haha. Tijdens een psychose ga je dingen denken die niet kloppen. Ik dacht bijvoorbeeld dat ik telepathie had uitgevonden, en dat ging ik tegen een leraar op school vertellen. Daar schaam ik me nog steeds voor. Verder dacht ik dat ik een boek aan het beleven was waarin mensen vermoord werden. Op een gegeven moment dacht ik dat mijn vader vermoord werd, dus rende ik keihard naar z’n bedrijf toe. Ik dacht dat het allemaal echt was, en geloofde al deze gekke gedachten. Ik denk ook dat het vooral voor m’n ouders en zus heftig was om mij zo te zien. Ze kunnen je namelijk op zo’n moment niet helpen, want ik denk dan toch dat mijn gedachten de waarheid zijn.

Hoe ziet je dagindeling eruit?

Ik ga 3 dagen in de week naar school, en 2 dagen heb ik vrij. Op die vrije dagen werk ik voor mijn bedrijf. Ik heb namelijk een tekstbureau en werk dus als freelance tekstschrijver. Verder heb ik een modeblog, waar mijn vrije tijd in gaat zitten.

Heb je hiernaast nog meer ziektes/stoornissen?

Naast een bipolaire stoornis heb ik ook ADD.

Werk je of studeer je? Zo ja hoe gaat dit allemaal?

Ik doe volg nu natuurkunde en scheikunde op havo-niveau op de vavo. Dit is een soort ‘volwassenenonderwijs’ voor als je gezakt bent en niet je hele vakkenpakket opnieuw wil doen.

Ik kom eigenlijk van het Gymnasium. Het examenjaar heb ik toen moeten opsplitsen in 2 jaar, omdat ik op mijn 17de een burn-out kreeg. Ik kon toen 2 maanden helemaal niks meer en het was niet handig om alle achterstand op school nog in te halen. Uiteindelijk ben ik alsnog gezakt voor mijn examens, eigenlijk omdat ik door Corona niet zoveel meer deed en omdat ik sommige vakken gewoon niet goed genoeg begreep. Daarna ben ik vavo gaan doen en daar zit ik goed op m’n plek!

Hebben andere mensen in de familie ook deze stoornis? Zo ja wie?

De vrouw van de achterneef van m’n vader heeft ook een bipolaire stoornis, maar die is aangetrouwd. Voor zover we weten komt het dus niet in de familie voor en ben ik de eerste. Een bipolaire stoornis is wel erfelijk, dus als ik ooit kinderen krijg dan bestaat de kans dat zij het ook hebben.

Hoe ga je hiermee om?

Ik vind het jammer dat ik eigenlijk bijna geen mensen ken die ook een bipolaire stoornis hebben. Ik kan dus niet aan anderen vragen hoe zij ermee omgaan.

Kun je omschrijven hoe je je bipolaire stoornis ervaart?

Op dit moment ben ik stabiel, dus merk ik niks van mijn bipolaire stoornis. Maar wat ik ervaar als ik ontregel, is vooral machteloosheid. Ik kan er namelijk zelf niks aan doen als ik weer eens manisch word, behalve op tijd gaan slapen. Maar tijdens mijn tweede manische psychose sliep ik juist al op tijd, en lag het echt aan stress.

Hoe zit het met lotgenotengroep? Zij die er ook zo ja welke? Zijn ze ook online te vinden.

Voor jongeren met een bipolaire stoornis is er “Plusminus Young”. Dat is een Facebookgroep met bipolaire jongeren. Daar kan ik altijd wel m’n zorgen in kwijt, dus het is fijn dat die groep er is!

Verder kun je tijdens de psycho-educatiecursus ook bipolaire mensen ontmoeten. Daar ga ik binnenkort aan meedoen.

Wil je nog iets kwijt?

Op dit moment ben ik een cursus aan het maken voor mensen die net als ik veel tegenslagen hebben gehad (burn-out, depressie, of wat minder vaak voorkomt: psychoses), en het lastig vinden om hun bezigheden weer op te pakken. Ik ga ze door middel van een inspirerende cursus helpen om hun motivatie terug te krijgen, doelen te stellen, te leren plannen, et cetera! Ik hoop dat de cursus deze zomer af is. Ondertussen deel ik de voortgang via Instagram (@evavandenb). Daar (en op mijn blog hashtageva.com) deel ik ook updates rondom mijn bipolaire stoornis.

Heb je ook zelfmoordneigingen gehad/of heb je die?

Nee, gelukkig niet! Ik lees in de lotgenotengroep weleens dat er mensen zijn die dat wel hebben, maar daar heb ik zelf nog nooit last van gehad. Ik vind nog altijd dat het leven vol mooie dingen zit die ik niet zou willen missen!

Hebben jullie of kennen jullie iemand met een bipolaire stoornis??

PSSST Als iemand die je kent zelfmoordneigingen heeft bel dan naar 113 zelfmoorpreventie  0800-0113

 

Bronnen: 

Kinder en jeugdpsychiatrie behandeling en begeleiding ( Verheij,  2007).

https://www.umcutrecht.nl/nl/ziekenhuis/ziekte/bipolaire-stoornis

 

Lees hier onze eerdere interview Ik probeerde twee keer zelfmoord te plegen

 

 

9 thoughts on “Interview met bipolaire patiënt Eva

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.