Recensie: Pleidooi voor de ziel

Bij Uitgeverij Aspekt verscheen het boek Pleidooi voor de ziel van Gemma van den Akker. Dit boek gaan we vandaag reviewen. Lezen jullie mee??

Over het boek:

In deze indrukwekkende en aangrijpende weergave vertelt Gemma hoe haar leven door een meest diepe ervaring kon gaan. Door een risicovolle tumor in het hoofd lieten haar gezondheid en communicatie het afweten en bevond zij zich als mens en als succesvol hulpverlener plotseling ‘aan de andere kant van de balie.’ Overgeleverd en kwetsbaar tot op het bot hee zij kunnen ervaren hoe het is om alles uit handen te moeten geven. Schrijnend en soms onvoorstelbaar. In ‘Pleidooi voor de Ziel ‘ beschrijft zij de wereld van de Ziel, van afscheidendheid en het gemis aan menswaardigheid. Beseffende dat dit persoonlijke verhaal tegelijkertijd deel uitmaakt van een groter geheel dat veel verder gaat dan zijzelf, kan dit boek aansluiten bij wat in de harten van velen herkend wordt en in ons allemaal resoneert.

Gemma kent de pijn, vervreemding en verwijdering van binnenuit. Ze is verloren geweest, heeft zich afgescheiden gevoeld en verschaft vanuit deze indrukwekkende en diepgaande ervaring een helder inzicht. Vanuit een sterke gedrevenheid wist zij de ‘donkere nacht vd ziel’ te overleven en hieruit terug te keren met een krachtig pleidooi. Een impuls om het bewustzijn op aarde positief te beïnvloeden. Wat hieraan ten grondslag ligt, is de volstrekt noodzakelijke erkenning en herinvoering van de ziel, als leidraad van het leven. Daarom bevat dit boek tot slot zeer duidelijke en praktische handreikingen zodat een mens te allen tijde in deze oorspronkelijke Zijnslaag opgehaald kan, maar ook dient te worden, ook al is de buitenkant diffuus, verward of beperkt. Een thuiskomen in je eigen hart.

 

Ziel:

Gemma is een verpleegkundige. Haar leven neemt een drastische wending als ze te horen krijgt dat ze de ziekte van cushing heeft. Deze hormoonziekte is onbehandeld en levensbedreigend. De rollen worden omgedraaid als ze zelf in het ziekenhuis beland. Ze is nu een patiënt i.p.v. een verpleegkundige. Dan maakt ze kennis met het patiëntenleven. Het ergste van alles is dat ze ook nog een psychoses krijgt en in een gesloten inrichting wordt opgenomen. Ze denkt zelfs aan euthanasie de liefde voor haar kinderen voorkomen dit. Kortom allemaal problemen ineen. De auteur schrijft op een dichterlijke wijze. Je merkt tijdens het lezen niet eens dat je eigenlijk best heftige materiaal op een prettige wijze verslind. Wie denkt dat dit boek te heavy is heeft het mis. Het is eigenlijk niet eens zwaar. Ze schrijft op een prachtige en prettige manier. Ze neemt je wel makkelijk mee in haar beleving van haar ziekte. Alsof je het zelf meemaakt. Zo goed beschrijft ze haar ziektes, ziekenhuisbezoeken, haar leven, haar gedachten enz. Ze schrijft ook over de ziel. Dat verklaart ook meteen de titel. Goede keuze dit.

“Ook destijds leef ik vanuit de gedachte dat een mens hier op aarde allerlei ervaringen komt opdoen en zijn gebeurtenissen dus ook nodig om steeds dichter tot in de kern te komen van wie wij werkelijk zijn. Door de menselijke ervaring hier op planeet aarde, eerst in de dualiteit te ervaren (bijvoorbeeld tegengesteldheden als licht en donker , goed en kwaad, eenzaam en verbonden) kan het werkelijk doorleven van elk dualiteit steeds dichter leiden tot het oorspronkelijke gevoel van eenheid. Echter een ervaring kan slechts de zielenlaag bereiken wanneer die ook werkelijk door de gevoelslaag opgenomen mag worden.”

Zodra je het verhaal leest wordt je ook duidelijk waarom de cover zo is gekozen. Lekker een witte achtergrond met een roze veer en pleidooi voor de ziel op de cover gekopt. De prachtige cover straalt rust uit. Het veer op de voorgrond juist een beetje rukte. Wat een mooie keuze.

Isoleercel:

Wat we het meest heftige stuk vonden uit het boek was dat ze zelfs naar het buitenland vluchtte om een euthanasieverzoek te doen. Haar dochter smeekt haar om dit niet te doen. Uiteindelijk mag ze toch niet vliegen en worden haar plannen gedwarsboomd vanwege haar te zieke verschijning. Ze wordt opgenomen in een inrichting ( isoleercel). Ze verwachtte te revalideren maar maakt kennis met een isoleercel door haar broer en zus. Isoleercellen zijn voor haar niet onbekend want ze heeft ze wel eens eerder van binnen gekeken omdat haar ex-man er werkte. Ze mag er niet huilen en weet zich niet veel te herinneren van de situatie en waarom ze er zit.

“Voortdurend gaat het door mij heen. “Wat heb ik misdaan?”, “Zou ik iemand vermoord hebben dan?”, Dat ik het me niet meer kan herinneren of zo?” Ik snap er niks meer van. Isoleercel? Politiebureau? Psychiatrie…? “Wat heb ik misdaan?”

“Ik kan me niks ernstigs voor de geest halen. Ik weet wel dat ik nog niet helemaal helder ben sinds mijn ontslag uit het ziekenhuis. “Zou ik dan nu nog erger zijn afgedaald, dat ik me niet eens meer kan herinneren wat voor vreselijks ik heb gedaan?” Onhoorbaar zachtjes huil ik, toch bang dat het misschien wel via een camera opgevangen kan worden.”

Ze komt erachter dat ze in een psychiatrisch ziekenhuis Vincent van Gogh in Venlo is beland. De ervaring is goed beschreven.

Onze mening:

Wat een prachtig boek ondanks het onderwerp. Het is echt niet heavy. Je vind eerder de gebeurtenissen verschrikkelijk en de dingen die zich in haar hoofd afspelen vreselijk. De schrijfstijl is super prettig. Het is zo goed dat we graag meer werk van deze auteur willen lezen. Door haar ervaring zo goed op papier te zetten zijn we echt van mening dat ze een meesterwerk heeft geschreven. Er zijn zoveel auteurs die een boek schrijven over hun eigen ziekte-ervaring en vaak kom je niet makkelijk door het onderwerp heen, of het wordt zo zielig opgesomd dat je de draad van het verhaal verliest, verder zijn we niet te spreken over alle schrijfstijlen. Pleidooi voor de ziel wordt op een prettige wijze beschreven. Het verhaal is ondanks haar gebeurtenissen zo spannend geschreven dat je niet meer kunt stoppen met lezen. Verder zijn we ook te spreken over nog twee dingen in het boek: het boek richt zich op je psyche de schrijfstijl is super goed. Dit soort boeken zijn erg schaars ( positief). Er zijn weinig boeken die ons geraakt hebben over ziektes. Verder kun je ook veel van dit boek leren. Je maakt kennis met medische termen en ziektes in het boek maar dan op een informatieve manier.

“Later blijkt dat er zich door de tumor ook nog een torenhoog gehalte cortisol hormoon in het bloed bevindt. Het zogenaamde honger hormoon. Hierdoor is het onstilbare hongergevoel alsmaar erger geworden.”

Dat zie je ook niet vaak. Vaak wordt er in dit type boeken ziektes op een saai en opsommerige wijze weergegeven. Wij vinden wel dat dit een van de leukste boeken is die we ooit hebben gelezen. Dit boek krijgt 5 sterren.

 

Overige gegevens van het boek:

Pleidooi voor de ziel

Auteur: Gemma van den Akker

ISBN: 9789464240610

Soort boek: Paperback / softback

Aantal pagina’s: 260

Publicatie datum: 07-01-2021

Prijs: € 22.95

 

Verkrijgbaar bij Uitgeverij Aspekt een directe link vinden jullie hier.

Eén gedachte over “Recensie: Pleidooi voor de ziel

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.