Wij hebben een blogtour georganiseerd van het boek Een beperking, wat nu. 10 bloggers (inclusief redactieleden) deden mee met deze blogtour. Vandaag een gezamenlijke recensie van het boek online. Lezen jullie mee?
Alle recensies op een rij:
Recensie van Owan Drake over Een beperking, wat nu!
Het eerste wat me opviel tijdens het openen van het pakje, was dat de achterflaptekst in megagrote koeienletters stond geschreven. De auteur vermeldt dat dit voor mensen met oogafwijkingen is, zodat ook zij dit kunnen lezen. Maar mijns inziens hadden ze het ook prima kunnen lezen als de lettergrootte hetzelfde was gebleven en NIET vetgedrukt was. Dat vond ik persoonlijk iets too much. Sterker nog, men kan dit ook op een andere manier oplossen, namelijk met een ebook; daar kun je de letters net zo groot maken als je zelf wilt. Een audiobook zou eventueel ook een optie zijn. Mijn tip aan Frans is dan ook om in zijn volgende boek een normale lettergrootte te gebruiken en er ook een ebook van te laten maken en zeker geen vetgedrukte letters, want ook dat kan men in een ebook instellen.
Wel wil ik Frans Cleassens een pluim geven voor de kennis die hij beschikt . Volgens mij is hij een zeer inteligente man. Ik vraag me af hoeveel research hij hiervoor heeft moeten doen. Meteen begint hij ook met een heftige aandoening, namelijk het Syndroom van Down. Ik heb zelf iemand in de familie die dat heeft en ik kan bevestigen dat Frans niet lukraak in de weg zit te lullen; de informatie die hij geeft klopt wel degelijk. Verder heeft hij een rustige vertelstijl, maar toch leest het ondanks dat als een trein. Misschien mede door het lettertype, maar echt Frans, in je volgende boek zou ik op zijn minst het vetgedrukte achterwege laten.
Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik het hoofdstuk over mijn eigen aandoening, namelijk autisme, overgeslagen heb. Sorry Frans, dat was te confronterend voor me. Ondanks het minpuntje over de vetgedrukte letters, kan ik met een gerust hart beamen dat het boek van goeie kwaliteit is. Daarom geef ik het 4 sterren.
De hebbanpagina van Owan.
Recensie van Fony:
Dit is het derde boek van de auteur dat ik lees. Ik moet eerlijk bekennen dat ziektes en aandoeningen ver weg van mij lagen, maar sinds een familielid ernstig ziek werd kreeg ik een onaangename kennismaking met bepaalde ziektes. Wat je op dat moment merkt is dat je niet over de benodigde kennis beschikt over de ziektes. In een beperking wat nu? worden er ook ziektes beschreven, niet allemaal waar ik mee te maken kreeg, maar toch erg handig om hiervan op de hoogte te zijn. Ik moet ook zeggen dat ik vroeger net zoals anderen ook dachten dat je een mongooltje was als je het Syndroom van Down had. Frans Claessens heeft mijn verkeerde beeld weggewist. Mensen met het Syndroom van Down zijn geen mongooltjes maar gewone mensen met een beperking en of ziekte. Scoliose is zeker een vervelende ziekte, mijn nichtje heeft deze ziekte. Het is erg om men pijn zien te lijden. Goed dat Frans Claessens dit boek heeft geschreven.
Frans Claessens heeft op een informatieve wijze deze ziektes beschreven. Ik moet zeggen dat niet ieder boek de potentie heeft om mijn interesse te wekken. Dit boek had het zeker wel. Voor de nieuwe lezer is het wel even schrikken om de grootlettertypes en vetgedruktelettertypes te zien, maar als je ziet waarom de auteur dat gedaan heeft vind de lezer dat geen probleem meer. Je leest er sowieso na een paar bladzijdes overheen.
Knap werk heeft Frans Claessens geleverd. Een boek dat dikke 5 sterren verdient.
Bekijk hier het blog van Fony.
Recensie van Lisa:
Omdat ik zelf autisme heb voelde ik me geroepen om dit boek te lezen. In het begin had ik geen behoefte aan literatuur over mijn ziekte. Ik weet dat ik het niet makkelijk heb gehad door deze ziekte te hebben. Ik was ook een lastpost geweest voor mijn arme ouders, die maar niet begrepen waarom ik zo was. Toen ik hoorde dat een auteur een boek schreef over diverse ziektes waaronder autisme werd mijn enthousiasme alleen maar groter. Het is voor mij soms lastig om een boek te lezen, maar afijn ben blij dat ik dit boek gratis heb mogen ontvangen in ruil voor een recensie.
Ben erg blij dat ik dit boek heb gelezen. Ik vond dit boek erg leuk. Ik was even bang dat autisme even afgekraakt zou worden, wat ik in bepaalde andere artikelen heb gezien, in dit boek was het alleen maar positief. Na het lezen van het boek kreeg ik tranen in mijn ogen want ja het is toch erg om over ziektes te lezen en om te zien hoe erg het is om een ziekte te hebben. Hadden mijn ouders dit boek maar eerder gehad misschien wisten ze toen hoe ze mij moesten behandelen en met mij om dienden te gaan. Ik ben door mijn ziekte een tijdje uit huis geplaatst omdat ze dachten dat ik iets psychisch had. Nu ik ouder ben weet ik dat ik niet psychisch gestoord ben maar een ziekte had.
Ik geef dit boek 5 sterren.
Bekijk hier het blog van Lisa.
Recensie van Gerlinde:
Over de auteur
De auteur werd geboren in Venray op 28 februari 1960, dit was op carnavalszondag. Na enige tijd ontdekte een arts dat hij spastische parese had. De schrijver heeft, ondanks deze lichamelijke beperking, de lagere school goed doorlopen en behaalde daarna drie verschillende diploma’s : timmeren, meubelmaken en meubel/woningstofferen. Verder behaalde hij het middenstandsdiploma met avondonderwijs. Hij kon tot zijn 50ste normaal werken. Daarna verergerde jammer genoeg zijn ziekte, waardoor hij noodgedwongen moest stoppen. Vandaag woont hij in Helmond, Noord-Brabant. Hij geniet nu van het schrijven van boeken over het leven met beperkingen en heeft ook een eigen website.
Over het boek
In het boek ‘Een beperking, wat nu?’ worden zes ziektes (beperkingen) uitvoerig beschreven:
- Het syndroom van Down
- Een dwarslaesie
- Scoliose
- Autisme
- Ernstige oogziekte
- Spasme
Ook wat de ouders van hun kinderen zoal kunnen verwachten, nadat de beperking is geconstateerd. Verder is in dit boek ook beschreven wat er eventueel aan gedaan zou kunnen worden. Tenslotte komen de verwachtingen op lange termijn ook aan bod.
Net zoals in zijn voorgaande boeken heeft de auteur dit boek ook uitgebracht in een redelijk groot lettertype, zodat mensen met oogproblemen het boek ook vlot kunnen lezen.
De illustraties in het boek werden door de auteur zelf getekend.
Boekrecensie:
Het boek telt 136 bladzijden en is dan nog eens in groot lettertype uitgewerkt (zie hierboven). Dit betekent dat het heel snel uitgelezen is. Het is niet echt een verhaal maar eerder een informatieve opsomming van interessante weetjes over de verschillende beperkingen. Op deze manier is het een mooi naslagwerk voor mensen die hierover meer willen weten op een verstaanbare en overzichtelijke manier.
Je merkt dat de schrijver dit wel schrijft vanuit zijn passie en vanuit zijn eigen ervaring met beperkingen. Niet alleen lijdt hij zelf aan spasme, maar ik vind in het boek o.a. ook het volgende terug :
Over scoliose : ‘Helaas heb ik als schrijver dagelijks in mijn gezin te maken met een persoon die hiermee moet leven iedere dag …’
Over autisme : ‘Er wordt ook weleens door deskundigen gezegd, dat er niet samen te leven is met iemand die autisme heeft, maar daar ben ik het als schrijver niet mee eens. Ik leef namelijk zelf met een partner die deze beperking in zwaardere mate heeft en er is best met zo iemand te leven …’
Over oogziekten : ‘Helaas heb ik deze oogziekte ook en kan daardoor niet met een gewone auto rijden …’
Ondanks de ervaring van Frans Claessens met de opgesomde beperkingen, klinkt er nergens bitterheid in zijn verhaal. Hij benadert de ziektebeelden op een positieve manier. Hij probeert er duidelijk het beste van te maken en daar kan ik alleen maar bewondering voor opbrengen.
Tenslotte moet ik opmerken dat ikzelf totaal geen ervaring heb met mensen met een beperking. Na het lezen van dit boek, besef ik nog maar eens des te meer, hoe bevoorrecht ik ben om in mijn nabije omgeving nog met geen enkele van deze ziektes geconfronteerd te zijn. Ik ben een echte ‘gelukzak’ en hoop dat het ‘bewaarengeltje’ nog lang op mijn schouder mag blijven zitten. Dit boek krijgt 3,5 sterren.
Bekijk hier het blog van Gerlinde.
Recensie van Redactie:
In dit boek beschrijft de auteur zes ziektes: het syndroom van Down, Dwarslaesie, Scoliose, Spasme, Autisme en Sjögren. De ziektes worden op een zeer professionele wijze beschreven. Als lezer voel je je hierdoor extra geneigd om wat meer over deze ziektes te weten te komen ook al heb je ze zelf niet. Eerder verschenen Beperkt maar toch genieten en Leven met beperkingen van zijn hand. Dit is zijn derde publicatie. Bij iedere nieuwe publicatie is de redactie extra benieuwd, zijn boeken zijn altijd prachtig geschreven en die tekeningen in zijn boek zijn ook altijd prachtig.
Dit boek bevat grote en vetgedrukte letterype, dit om rekening te houden met mensen die een oogaandoening/afwijking hebben. Wij zijn erg blij dat hier rekening mee gehouden wordt. Hiermee richt de auteur zich op een brede doelgroep, iedereen voelt zich hierdoor beter verbonden aan het boek, doordat ze prettiger kunnen lezen. De meeste boeken op de Nederlandse markt hebben een erg kleine lettertype dit vinden we zelf niet prettig. Boeken met grote lettertype vinden we zelf erg prettig lezen. Complimenten aan de auteur dat hij hier rekening mee gehouden heeft.
Een beperking wat nu?, is ook een zeer goed boek. Naast het feit dat de auteur de ziektes definitieert geeft hij de ouders (lezers) tips, verder worden er ook symptomen omschreven. Verder wordt de tekst afgewisseld met prachtige tekeningen. Hierdoor voel je je als lezer extra verbonden met het boek en ook is het een prettige ervaring om tekeningen in het boek te zien. Dat zie je niet vaak in boeken voor volwassenen. Heel veel complimenten voor de auteur het lijkt ons een lastige klus om een boek af te wisselen met tekeningen. Tekeningen kunnen soms ook een tekst afleiden. Hier absoluut niet het geval, de tekeningen waren een waardevolle aanvulling voor de teksten. Als lezer voel je je extra betrokken door de tekeningen naast de informatieve teksten.
Enkele passages uit het boek:
“Scoliose is eigenlijk niets anders dan de rugwervels of nekwerlvels (de wervelkolom) zijn krom gegroeid. ”
“Ouders die een kind met het syndroom van Down hebben zullen er verder ook rekening mee moeten houden dat hun kind niet automatisch naar een gewone basisschool kan, maar het wil niet zeggen, dat het niet mogelijk is. ”
“Sjögren is een aandoening aan de ogen waarbij er geen traanvocht in de ogen aangemaakt wordt waardoor de ogen extreem uitdrogen. Vaak voelt hij/zij zand in de ogen heeft en daarom geeft dat vaak en schurend gevoel in de ogen. ”
Verder zijn enkele redactieleden ook ziek. Bepaalde ziektes uit het boek waren confronterend maar tegelijkertijd boden ze een connectie en erkenning. Hij beschreef de ziektes op een wijze hoe artsen het niet kunnen, maar hoe patiënten de ziektes ervaren. Dat is zeker een lastige klus. De auteur heeft weer een perfect boek geschreven. Dit boek is geschikt als lesmateriaal op scholen. Zeker aanbevelenswaardig voor iedereen. Dit boek krijgt vijf sterren.
Het boek is verkrijgbaar via deze link: 1boek.nl.
Graag willen we alle bloggers hartelijk bedanken voor hun recensie en hun waardevolle bijdrage aan deze blogtour!
Wat een leuk idee een groepsrecensie. Ik vind dat jullie altijd leuke recensie schrijven. Ook jullie blogtours zijn geweldig.
Goede recensies.
Hele uitgebreide recensies over een interessant boek.
Leuk idee om zo die recensies allemaal bij elkaar te pakken. Die verschillende meningen geven een goed beeld van het boek. Als ik de recensies goed begrijp gaat om ervaringsverhalen die steun bieden aan mensen die dezelfde ziekten hebben en aan mensen uit de omgeving die wel wat advies kunnen gebruiken als een bekende ziek is. Hier gaan heel veel mensen steun aan hebben!
Het boek ga ik op mijn leeslijst plaatswn.
De recensies wekken mijn interesse voor het boek.
Goed idee een overzicht van die recensies.
Ik ga een gesigneerd exemplaar bestellen bij de auteur volgende maand.
Dat klinkt als een boeiende boek.
Dit boek heeft wel veel mensen bijeen gebracht die ziektes kennen. Een mooie boodschap van de auteur naar zijn lezers toe.
Altijd fijn om diverse recensies van diverse mensen te lezen.
Mijn recensie zit er ook tussen. Leuk om het op jullie blog te zien.
Dat was echt goede teamwork. Zeker voor herhaling vatbaar zo een blogtour.
Het lijkt me geen opwekkend boek, maar wel nuttig om te lezen.
wat leuk zo n groeps recensie. het lijkt me een heel indrukwekkend boek
Ik vindt het wel mooi dat hij juist een grooter lettertype heeft gebruikt en vetgedrukt. Juist voor de mensen die met hun ogen een beperking hebben, zij hebben al (naar mijn idee) moeite om leuke boeken te kunnen lezen die alleen in het ‘normale’ lettertype te koop zijn.
Veder vindt ik het een leuk artikel!
Ik had zelf nog niets over dit boek gehoord. Leuk om met meerdere mensen een recensie samen te stellen.
De link naar mijn recensie (Gerlinde) lijkt nog niet te werken. Voor iedereen die deze al wil lezen https://www.spitsuurvrouw.blog/een-beperking-wat-nu
Wat een origineel idee, leuk!
Klinkt als een interessant boek! 😀
Fijn om zo ieders mening te horen. Mij trekt het boek niet, omdat de aandoeningen zo uiteenlopend zijn. En hihi, vanwege mijn eigen beperking, heb ik het ook wel een beetje ‘gehad’ met het lezen erover…
een fijn overzichtelijke review en ook leuk om verschillende aspecten net lezen. Leuk opgesteld!
Je hebt mijn interesse gewekt voor dit boek!
Wel een blogtour, dat kende ik nog niet.
Best interessant om verschillende invalshoeken te lezen!
Ik ken het boek niet, terwijl ik zelf toch ook een beperking heb (en een blog). Ik ben slechtziend, mijn zicht is 5%. Maar ik hou me eigenlijk nooit bezig met dingen waar het woord ‘beperking’ in voorkomt. Ik gebruik geen hulpmiddelen en lees ook geen boeken over dat onderwerp, dus wellicht dat ik het daarom niet ken. 🙂 Wel goed dat er zoiets is. Ik merk zelf dat er vaak veel onduidelijkheid is over een beperking en dat mensen je vaak toch opeens héél anders gaan behandelen. Soms alsof je heel zielig of hulpbehoevend ben, soms ook alsof je ineens niks meer voorstelt als mens. Ik vind het belangrijk om zo normaal mogelijk te functioneren en zie mezelf niet als iemand met een beperking. Ik zeg altijd maar zo: Ik ben mijn beperking niet. 🙂