Café Maria, de nieuwste roman van Cees van Hoore, biedt een rauwe en onverbloemde blik op de wereld van een alcoholist. Het boek is niet alleen een autobiografisch verslag van de strijd tegen de drank, maar ook een diepgaand onderzoek naar de menselijke psyche, de liefde en de gevolgen van trauma. Van Hoore, die zijn ervaringen als journalist in oorlogssituaties zoals Bosnië met zich meedraagt, weet de lezer te raken met zijn oprechte en confronterende stijl.
Het verhaal begint in het café, waar de hoofdpersoon zich onderdompelt in de euforie van het drinken. De beschrijvingen van de dronkenschap zijn herkenbaar en indringend; het ongebreideld zuipen, de losbandigheid en de intieme onthullingen die zich voordoen in de roes van de drank, worden met een ongekende eerlijkheid neergezet. Deze rauwe momenten worden afgewisseld met de eenzaamheid van de terugweg naar huis, de onmacht en de black-outs die onvermijdelijk volgen. Van Hoore slaagt erin om de vaak verborgen en schokkende realiteit van alcoholisme op een meeslepende manier te verwoorden.
De liefde die de hoofdpersoon voor een veel jongere vrouw voelt, vormt een belangrijk tegenwicht voor zijn destructieve relatie met de alcohol. De roman verkent de dualiteit van deze liefde: een romantische idealisering die nooit beantwoord wordt, en tegelijkertijd de pijn en de wanhoop die voortkomen uit deze onvervulde verlangens. Deze liefde lijkt de enige lichtstraal in een verder duister bestaan, maar tegelijkertijd is het een bron van frustratie die de hoofdpersoon aangrijpt om nog dieper in de fles te duiken.
Wat “Café Maria” bijzonder maakt, is de openhartigheid waarmee Van Hoore zijn verhaal vertelt. Hij schuwt de schaduwzijde van de menselijke ervaring niet; de lezer wordt geconfronteerd met de afschuwelijke gevolgen van trauma en de vicieuze cirkel van verslaving. De bezoeken aan klinieken voor alcohol- en drugsverslaving zijn niet zomaar een tussenstop in zijn verhaal, maar een bewijs van de strijd die deze man voert tegen zijn demonen. Het is een strijd die hij uiteindelijk niet wil winnen, omdat de drank voor hem een noodzakelijke ontsnapping is aan de gruwelijkheden die hij heeft meegemaakt.
De schrijfstijl van Van Hoore is krachtig en evocatief. Hij weet de lezer niet alleen te boeien, maar ook te confronteren met de ongemakkelijke waarheid over alcoholisme en de impact ervan op relaties en het leven in het algemeen. “Café Maria” is meer dan alleen een verhaal over een alcoholist; het is een aangrijpende getuigenis van de menselijkheid in al zijn facetten, met zijn tekortkomingen, verlangens en onvervulde dromen.
Het boek vertelt het verhaal van een Post Traumatisch Stress- Syndroom. Twee weken is de auteur in Bosnië geweest als journalist, meereizend met Artsen zonder Grenzen. De gruwelijkheden die hij daar in de oorlog heeft meegemaakt weet hij te bezweren met drank. Hij moet drie keer naar een kliniek van het Centrum voor Alcohol en Drugs, maar die bezoeken helpen hem niet. Hij wíl gewoon niet van de drank af. Voor hem is die drank zijn redding en misschien ook wel zijn ondergang. De roman wordt gekenmerkt door een niets en niemand ontziende openhartigheid.
Al met al is “Café Maria” een broodnodige roman voor iedereen die op de een of andere manier met verslaving in aanraking komt, hetzij als directe betrokkenen, partners of vrienden. Cees van Hoore biedt geen gemakkelijke oplossingen, maar een eerlijke reflectie op de strijd die velen dagelijks aangaan. Dit boek laat een blijvende indruk achter en nodigt uit tot nadenken over de complexe relatie tussen liefde, verlies en de vlucht in de drank.
Verkrijgbaar bij de boekenwinkels en Uitgeverij Aspekt een directe link vinden jullie hier.
#samenwerking lees disclaimer
