Gastblog Wendy: Werken in een mannenwereld

Heb je er altijd al eens van gedroomd om vrachtwagenchauffeur te worden? Als je zegt ja, dan begrijp ik je heel goed maar als je zegt nee, dan begrijp ik het ook heel goed. Het is een beroep dat je echt moet liggen, vaak krijg je het ook van huis uit mee. Van je vader, opa of oom, misschien zelfs van je moeder of tante. Dat was bij mij wel het geval, ik ben Mandy, 22 jaar, chauffeur sinds mijn 18e en ook ik ben chauffeur omdat ik het chauffeursvak van huis uit heb meegekregen.

Meisjesdroom:

Mijn vader is ook chauffeur, hij is er dan net mee gestopt (blijft altijd in je bloed) maar hij heeft heel lang bij een transportbedrijf gereden, die de horeca bevoorraadt. Hij kwam dan o.a bij restaurants, voetbalkantines en benzinestations. Ik ging mee wanneer het kon en het werd ook mijn droom. Helaas weet ik nu dat je dit wereldje niet makkelijk in komt als meisje zijnde. Ik heb het zelf bij een paar van dit soort transportbedrijven geprobeerd maar helaas werd ik gediscrimineerd. Niet specifiek ik maar dit werk is te zwaar voor meisjes, zeiden ze. Ik wist prima dat ik het aan kon maar goed. Als niemand je die kans geeft, kan je jezelf ook niet bewijzen. Nu rij ik sinds 2018 voor post NL. Ik ga langs postkantoren om pakketjes te brengen en op te halen. Als jij een pakketje bij een postkantoor hebt laten bezorgen in Groningen, is de kans groot dat ik die daar gebracht heb. Heb je in Groningen een pakketje bij een postkantoor ingeleverd? Dan is de kans groot dat ik die daar heb afgehaald en naar het depot heb gebracht.

Chauffeursopleiding:

Ik heb ook een poos ‘s nachts gereden. Ik vond dat op zich wel lekker maar het waren lange nachten, lange weken ook vooral. Meestal had ik rond de woensdag mijn 40 uur al wel. En je hebt natuurlijk een heel ander ritme en dat is wat mij niet echt lag. Ik werkte ook elke vrijdag nacht en ik was dan om 09.00 klaar op zaterdag, naar huis en op bed. Ben je zo weer je zaterdag kwijt. Als ik geluk had, mocht ik zondag nacht ook weer rijden. Dan was het rustig aan doen en maar weer naar het werk. Ik doe nu alleen nog maar nachtdiensten en dat bevalt me veel beter! Ook heb ik de chauffeurs opleiding gedaan. Als je vrachtwagenchauffeur bent, heb je ook verplichte cursus dagen. En je raad het al, ik was het enige meisje in de klas en ik ben ook vaak het enige meisje op zulke cursusdagen. In het begin vond ik het super spannend maar die jongens/mannen kun je er prima bij hebben! Het is alleen maar lachen en lol trappen, amper drama nog in je leven. Mannen zijn ook vaak heel beschermend, heel leuk om te zien.

Vrijheid:

Het leukste aan dit beroep vind ik de vrijheid die je hebt. Je bent lekker de hele dag aan het rijden, leuk muziekje erbij, bellen met je collega’s. Wat wil je nou nog meer? Tuurlijk heb je verplichtingen, je moet laden en lossen en dat kan soms even zwaar zijn of echt tegen zitten. Ook kun je heel erg veel last hebben van andere weggebruikers, auto’s die vlug voor je langs gaan om de afrit nog te halen, fietsers die in je dode hoek blijven of voetgangers die nog even vlug oversteken, ze hebben geen idee hoe gevaarlijk ze bezig zijn! Je hebt soms lange dagen, het werk kan zwaar zijn, soms komen er veel gevaren bij kijken maar ik zou voor geen goud ander werk willen doen. Je krijgt er zoveel voor terug. Ik kan het vak echt aanraden! Mocht je deze blog leuk vinden, ik deel al mijn avonturen op Lifebym-e, niet alleen mijn eigen avonturen maar ook die van andere lady truckers maar ik deel ook veel meer andere leuke dingen op mijn blog. Ik hoop jullie daar te zien!

 

3 thoughts on “Gastblog Wendy: Werken in een mannenwereld

  1. Ik wilde het ook en was bang om als enige meisje in de groep te eindigen. Door Mandy te zien krijg ik nu ook een beetje moed om toch nog mijn droom na te jagen. Goed dat je een inkijkje geeft in een van oudsher mannenberoep.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.