Laatst verscheen er een interview van René van Rooij.n.a.v. het verschijnen van zijn boek Het laatste joodse huwelijk bij Uitgeverij Aspekt. Dit boek gaan we vandaag reviewen lezen jullie mee???
Het verhaal:
Het was het laatste joodse huwelijk in de synagoge van Utrecht, 1942. De joodse gemeenschap stond vlak voor de deportatie naar het oosten. De zoon van het echtpaar, auteur René van Rooij, vertelt jaren na dato hun ongelofelijke verhaal.
Dit is de reconstructie van het leven van twee jonge mensen die elkaar in barre tijden het jawoord gaven, een verhaal over de kracht van liefde. Ze trouwen twee weken na hun eerste kennismaking. De eerste verloofde van de bruid heeft zich in de eerste week van de bezetting van het leven beroofd. De ouders van de bruidegom zijn net als veel andere joodse Nederlanders gearresteerd en naar Westerbork afgevoerd, op doorvoer naar de vernietigingskampen. De trouwreceptie wordt door meer dan honderd mensen, velen met davidster, bezocht. Direct daarop komen ze in de maalstroom van de bezettingspolitiek. Twee keer ontkomen ze uit de Hollandsche Schouwburg om als onderduikers meestervervalser te worden.
Oorlogsverhalen gaan vaak over wanhoop, dood, verderf, honger, ellende en levenslange trauma’s. Dit is een ander verhaal. Een verhaal van vindingrijkheid, van een positieve levenshouding en van menslievendheid. Betty en Leendert waren het gelukkigste paar op aarde dat door lef, optimisme, mazzel en dankzij goede Samaritanen de slachting overleefde. Een meer dan aangrijpend boek over menselijk leed en menselijke moed in tijden van duisternis.
Cover:
We zien een man en een vrouw met donker haar naar beneden kijken op een bloemenkrans op een zwart-witte foto. De cover is in het geel ingelijst met een beetje beige. Leuke cover het past goed bij de inhoud van het boek.
Onze mening:
“Van oorlogsverhalen wordt je niet vrolijk. Ze gaan over verlies en verdriet. Verhalen over marteling, verkrachting, plundering. De geschiedenis leert dat het vernis van beschaving, cultuur en moraal als sneeuw voor de zon smelt zodra de mens als lid van een groep, in de anonimiteit van patriottisme. Legeruniform of partijlidmaatschap, zijn gang kan gaan. De Holocaust heeft homo sapiens in zijn meest verwerpelijke gedaante getoond. Volkerenmoord op zes miljoen mensen is meer dan onbegrijpelijk het gaat ons bevattingsvermogen te boven. Het bloedbad kostte ruim 100.000 Nederlandse joden het leven. Dit is een treurig record als we het met de meeste buurlanden vergelijken[1] “, daarmee begint de auteur zijn boek. Dat zijn heftige uitspraken en naar onze mening gaat het ook ons bevattingsvermogen te boven. Hoe had dit echt plaats kunnen vinden? Inderdaad iets om over na te denken. Wij denken dat veel mensen dat hebben gedacht of nog steeds denken. Zeker nu er nog een oorlog heeft plaatsgevonden in het westen. Wat ook afschuwelijk is. Het boek gaat over mensen die aan een vreselijke lot zijn ontsnapt. In het boek vinden we ook foto´s en plaatjes. Het boek van onze huwelijk. De Synagoge, Springweg 162 bij Utrecht, Een foto van Alice en Rene, Oma Frank, het holocaust namenmonument komen voorbij in het boek. Dit boek blikt in het leven van Betty en Leendert.
Verplichte registratie joodse ondernemingen:
We lezen veel over de oorlog. Wat niet vaak beschreven is dat joden hun ondernemingen moesten laten registreren in 1940. Iedereen die in overheidsdienst was moet verklaren dat hij zij al dan niet Ariër was. 15.000 joden zijn naar strafkampen afgevoerd. Kort wordt er toegelicht dat koningin Wilhelmina op de vlucht slaat. Er wordt een beetje verteld over kamp Westenborch. De voorouders van de auteur verdienden een goede belegd boterham in de diamantenindustrie. Per brief laat Leendert weten dat hij trouwplannen heeft aan zijn ouders die in kamp Westenborch zitten. Zijn aanstaande vrouw is onbekend voor hem. Ze moeten wel beiden informeren welke problemen hun huwelijk mogelijk kan meebrengen. Uiteindelijk trouwen ze op 4 november 1942. Ze gaan op huwelijksreis naar Amsterdam, waar toestemming voor nodig is. Ze moeten onderduiken ondertussen worden mensen opgepakt. Het lijkt ons super heftig en kunnen ons vandaag de dag niet voorstellen wat voor aangrijpends mensen hebben meegemaakt tijdens de oorlog. Er wordt gejaagd op je identiteit op je afkomst, op je geloof op je bestaan. Heftig dat mensen dit hadden moeten meemaken. Was de oorlog er maar nooit. Dit boek maakt echt duidelijk dat de oorlog veel kapot maakt in de mens.
Meesterwerk:
Dit is een heel helder boek over een huwelijk en de oorlog. Alles wordt helder en duidelijk uitgelegd in het boek. Iets wat veel oorlogsboeken missen. Het verhaal gaat over het laatste joodse huwelijk in Utrecht tot 1945. Aan het einde van het boek vinden we stambomen en noten. De auteur heeft echt een meesterwerk neergepend. Wat ons echt niet verbaast. De auteur heeft meerdere titels op zijn naam die we hebben gelezen. Ieder boek dat van zijn hand verschijnt is goud waard. Dit boek is zijn beste werk. Ondanks de gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden is dit boek een makkelijke weglezer. Dit is geen zware leesvoer, eerder licht. Alleen de gebeurtenissen zijn zwaar wat de auteur op een goede wijze heeft beschreven dat de lezer het niet ervaart als zwaar, maar eerder de gebeurtenissen als aangrijpend. Dit boek is een aanrader voor iedereen en krijgt vijf sterren.
Overige gegevens van het boek:
Het laatste joodse huwelijk
Auteur: René van Rooij
ISBN: 9789464249415
Soort boek: Paperback / softback
Aantal pagina’s: 152
Publicatie datum: 07-02-2022
Prijs: € 22.95
Verkrijgbaar bij klik op de banner om te bestellen* :
* Zie disclaimer als je het boek besteld krijgen we een klein percentage van de opbrengst wat we gebruiken om de winacties te bekostigen en de site te betalen
Je kunt ook direct bestellen bij de uitgeverij een bestellink vinden jullie hier.
#samenwerking
[1] Nanda van der Zee, Om erger te voorkomen.
Wat moedig om ye trouwen tijdens de oorlog en dan ook nog op huwelijksreis te dan naar A’ dam terwijl je moet onderduiken.
Dat vind ik soms echt een kunst, dat de schrijver het verhaal luchtig weet te vertellen terwijl de strekking van het verhaal zo intens verdrietig is. Overigens heeft dit boek niet heel veel bladzijdes. Dat het dan toch zoveel kan vertellen in zo weinig bladzijdes. Waarschijnlijk geen overdreven uitwijdingen over onderwerpen en zaken die niet relevant zijn?
Klopt hij heeft alleen de belangrijke zaken genoemd. Het was zeker goed gedaan!