Bij Uitgeverij Palmslag verscheen het boek Tijdecho. Zijn eerdere werk was De nacht van de blauwe eekhoorns. Tijdecho is het tweede boek van Leo de Jong. Dit boek gaan we vandaag reviewen. Lezen jullie mee???

Cover:

Op de prachtige cover zien we een gele-zwarte en blauwe spiraal. Het past uitstekend bij de verhalen.

Over het boek:

Had ik maar… Dat zou ik nu anders doen…

Zou het werkelijk iets uitmaken als je kennis had van de toekomst? Of is de tijdlijn onontkoombaar?

Leo de Jongs verhalenbundel Tijdecho grijpt het fenomeen tijd aan als centraal thema. In deze verzameling korte verhalen wordt er gespeeld met de soms grillige relatie tussen de toekomst en het verleden, die zich uit in herinneringen, dromen of andere mechanismen die je kunnen confronteren met een soort roep van vroeger: een tijdecho, die vaak onverbiddelijk is en tot ver in de toekomst gehoord kan worden.

De verhalen hebben een existentialistische inslag, waarbij de vraag ‘hoeveel invloed heb ik nu eigenlijk echt op mijn leven?’ vaak verrassend wordt beantwoord door de spelingen van het lot.

                                                                                                                

Onze mening:

Zijn eerdere werk was ook goed. Het verraste ons zeker niet dat dit boek ook goed zou zijn. Zijn schrijfstijl is erg sterk. Bij het lezen van het verhaal lukt het je niet om zijn boek weg te leggen. Vanaf de eerste bladzijde was het een erg spannend boek. Stukje bij beetje werd het verhaal steeds spannender. Als lezer voel je je gemotiveerd om verder te blijven lezen. Binnen no-time heb je het boek verslonden.

“Ik ben de enige die het heeft overleefd…’

In een reflex wendde hij zijn blik van haar af, keek vervolgens in de prachtige blauwe ogen van Saskia, die hem onontwijkbaar van boven de open haard toelachte, draaide in paniek met zijn blik door naar een foto van Rob en eindigde uiteindelijk bij het bakje zelfgebakken chips dat relatief onschuldig voor hem op tafel stond. Om de situatie zo mogelijk nog ongemakkelijker te maken, hoorde hij Kate verwijtend in zichzelf mompelen dat haar dermatoloog had gezegd dat ze eigenlijk niet mocht huilen, omdat dat het helingsproces negatief zou beïnvloeden.”

Als je denkt dat dit een typische roman is dan kom je bedrogen uit. Dit is meer dan een typisch boek. Het boek bevat de perfecte elementen voor een goed verhaal. Leo de Jong bewijst met zijn boek dat hij Nederlands topauteur is. Vaak zijn het vrouwen die goede boeken schrijven in Nederland. Nu zijn de rollen omgedraaid. We hadden het ook niet anders verwacht. Hij is gewoon erg goed.

Een boek dat niet veel aandacht van de lezer vraagt. Een boek dat makkelijk wegleest. Wat een meesterwerk heeft Leo de Jong geschreven. Hij heeft ons echt niet verrast met nog een topboek. Wij hadden gewoon niet anders verwacht. Ook zijn vorige boek was een topper. Dit is ook echt een topper. Zeker een aanrader voor iedereen.

 

Over de auteur:

Leo Albert Arthur de Jong (Haarlem, 1971) is afgestudeerd bedrijfskundige aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Na twee decennia in loondienst bij diverse werkgevers in de financiële sector, heeft hij eind 2015 besloten om zich fulltime te richten op dat waar zijn hart ligt: het schrijven van boeken en korte verhalen.

Verkrijgbaar bij klik op de banner om te bestellen:

#samenwerking