Hij is Uitgever bij Uitgeverij Aspekt. Hiernaast is hij ook auteur. Wij hebben het over Perry Pierik. Vandaag gaan we hem interviewen. Lezen jullie mee??

Kun je iets over jezelf vertellen?

Ik ben Perry Pierik, schrijver, historicus, uitgever, gepromoveerd aan de Erasmus Universiteit op de geopolitiek.

Wilde je altijd al schrijver worden?

Ik had al jong een fascinatie met boeken en geschiedenis. Het boek kwam op die manier als vanzelf in beeld. De leeswolf greep mij op mijn zeventiende, relatief laat.

Hoe ben je ontdekt als schrijver?

Na mijn studie geschiedenis lag de wereld open. Het ijzeren Gordijn was gevallen, nieuwe landen werden bezocht. Ik vond werk in de freelance journalistiek, en publiceerde mijn eerste boek, over Iran, bij Uitgeverij Balans.

Hoeveel boeken heb je in totaal geschreven?

Ik tel niet meer, maar mijn hoofdwerken zijn een boek of 10, vooral over Eerste en Tweede Wereldoorlog en het interbellum. Ik schrijf ook veel onder pseudoniem.

Hoe ziet je werkdag eruit?

De uitgeverij (Aspekt) neemt het meeste tijd in beslag. ‘s Ochtends is er een redactievergadering. Wordt de productie bekeken. Dat zijn praktische zaken. ‘s Middags zit ik achter nieuwe titels aan, worden contracten geregeld. Maar ik schrijf dan ook vaak, dat is toch het leukste.

Zijn er punten die je minder leuk vind in dit werk?

Je hebt deadlines, daar ontkom je niet aan. Verwachtingsmanagement is ook van belang. De boekenmarkt is bescheiden in Nederland, dat moet ik nog wel eens uitleggen.

Welke opleiding(en) heb je gevolgd?

Ik ben historicus van huis uit, leerling van Maarten van Rossem, later gepromoveerd in Rotterdam , bij Henri Beunders. Mijn promotie ging over het werk van Karl Haushofer, de Duitse geopoliticoloog, die de termen Heim ins Reich (alle Duitsers terug in het vaderland) en Lebensraum  (leefruimte voor het Duitse volk) introduceerde. Termen die gretig omarmd en misbruikt werden door het Derde Rijk.

 Je bent ook historicus je schrijft vaak ook over geschiedenis. Zou je ook over andere onderwerpen willen schrijven of ligt je hart meer bij geschiedenis?

Geschiedenis is zo iets groots, daar kun je je hele leven in dwalen. Ik heb wel nog een roman op stapel, wie weet…

 

Hoe heb je je studententijd ervaren?

De studietijd op de universiteit was erg leuk. Daar werd je uitgedaagd. Leerde je denken. De colleges van  Van Rossem waren legendarisch. 

Feestbeest of studiebol?

Beetje van beiden denk ik. De studie was wel de rode draad…

Wat wilde je vroeger worden?

De letterenkant was al snel dominant.

Vind je dat je een opleiding nodig hebt om schrijver te worden?

Er zijn schrijvers met weinig opleiding, maar die hebben zichzelf gevormd. Oefening baart kunst, zo is het met schrijverschap, maar sommige mensen hebben een duidelijk talent, zoveel is zeker. Ik heb voornamelijk non-fictie geschreven, daar worden andere eisen aan gesteld. Niet alles hoeft een Hermann Hesse achtig werk te worden. Duidelijke taal is al heel wat. Wat dat betreft zit ik aan de makkelijke kant. Maar ik moet weer veel onderzoek doen voor mijn werk, oorspronkelijk blijven denken, respect voor de feiten hebben. Ik heb een kamer vol documenten letterlijk in mijn huis, omdat ik graag met de originele stukken werk. Het stoorde me dat bij de interpretaties te vaak iets niet klopte bij andere auteurs.

 

Recentelijk is Horthy en de strijd om de Hongaarse natiestrijd verschenen. Waar gaat dit boek over?

Horthy was oud vleugeladjudant van de Oostenrijks-Hongaars keizer (van Oostenrijk) en koning (van Hongarije). Dit was het Habsburgse  Rijk opgebouwd uit vele Europese volkeren. In 1918, aan einde van de Eerste Wereldoorlog, stortte dit rijk ineen. Veel nieuwe staten ontstonden, zo ook Hongarije. Horthy koos voor de Hongaarse natiestaat, terwijl de Habsburgers de troon probeerden te herstellen. Zo brak de strijd uit omde Hongaarse natiestaat. Wonderlijk genoeg probeerden de oude vijanden van de Habsburgers, de Entente machten (de Geallieerden), de Habsburgse koning weer in het zadel te helpen. Dit lukte niet door Hongaarse weerstand. De verklaring lag in het  feit dat voormannen van die Entente, zoals Aristide Briand, aanhanger waren van de paneuropese beweging -in praktijk de voorvaderen van de huidige EU. Die zagen in Habsburgse rijk, met z’n vele volkeren,  een voorloper van het Verenigde Europa. De Hongaars natiestaat werd gezien als een sta in de weg. Dit  leverde grote spanningen op. Horthy hield stand en werd de autoritaire leider van Hongarije. De Habsburgers kwamen niet meer op de troon, maar werden zelf later (Otto von Habsburg) de voormannen van de pan-Europese unie. Dit stuk geschiedenis was ingrijpend voor Hongarije en is mede een verklaring voor de huidige antipathie van Boedapest voor Europa. In het Westen weten we hier weinig van.

 

Waar haalde je de inspiratie vandaan voor dit boek?

Er wordt veel geoordeeld over Victor Orbans Hongarije, maar men weet te weinig over de achtergronden.

Hoe wordt er gereageerd op Dit boek ?’

Er was duidelijk behoefte aan dit boek, wat overigens geen pleidooi is voor Orban of de EU. Het wil vooral duiden en overdreven cliche’s aanpakken.

Hoe is het schrijfproces je afgegaan?

Ik wilde eerst vooral inzetten op Horhty’s optreden direct na de Eerste Wereldoorlog, maar het verschoof langzaam meer naar het grote proces, waarbij de Pan Europese Unie een grotere rol ging spelen. De leider van die beweging, Coudenhove-Kalergi, is te weinig bekend.

Hoe lang duurde het om dit boek te schrijven? ( maanden, jaar) 

Ik had al het materiaal. Ik kon het in een week of zo schrijven. Het is een klein boekje.

Heb je vaste schrijfrituelen?

Nee niet echt. Ik heb een forse bibliotheek, en hoef relatief weinig de deur uit. Ik werk graag in stilte.

Wat kunnen lezers van jouw boeken leren?

Ik volg een beetje de route van schrijver Wim Zaal, oud cultuurredacteur van Elsevier. Die schreef de boeken waar hij tevergeefs naar zocht. Dat is een mooi motto. Ik heb ook geheel eigen onderwerpen, als ik dat mag zeggen. Daar is niet veel over, zie mijn biografie over de Duitse generaal Erich Ludendorff, die ik plaatste op het kruispunt communisme , nationaal socialisme. Over het boek de geopolitiek van het Derde Rijk , of SD-voorman Friedrich Knolle, over wie maar een paar zinnen bekend was. Nu ligt er een biografie, in drie jaar bijeen geschraapt.

Kun je rondkomen van het schrijven alleen of zijn er nevenactiviteiten die je moet doen om brood op de plank te krijgen?

Ik ben een uitgever die schrijft, dus dat speelt bij mij minder.

Ben je nu een nieuw boek aan het schrijven? Zo  ja welke?

Er komt een groot boek aan over Polen 1939, met honderden niet eerder gepubliceerde foto’s en een boek over Roemenië-nazi-Duitsland, onder de titel Wapenbroeders.

Op welke manier promoot je je boek?

De oude kanalen, recensies naar main stream media en natuurlijk facebook, vloggers, Instagram ed.

Je bent ook een uitgever. Hoe kwam je op het idee om Uitgeverij Aspekt op te richten?

Dat was een idee van mijn vader, die lang een eigen bedrijf had. Die vond dat aanbieden bij anderen maar niks. Ik dacht waarom niet?

Hoe is het om een uitgever te zijn?

Een rijk leven. De wereld stapt via mijn brievenbus naar binnen. Ieder zijn specialisme. Je wordt er een allround mens van. Het is een stukje Liberal education. Namen gingen voor me leven, in de literatuur Thomas Mann, onder andere via biografe Margreet den Buurman, Hermann Hesse, met onvertaald werk, politieke stukken, essays, hij was veel meer dan een literator. Erotiek, Fanny Hill, Mutzenbacher, ook via de Martin Ros- lijnen, kwam tot mij. Hij overleed eind 2020 en ik werk nu aan zijn biografie.

Denk je dat social media een grote rol heeft bijgedragen aan de verkoop van je boeken?

Ja, en die rol is nog steeds groeiende.

Wat doe je over 5 jaar ?

Dan ben ik nog steeds uitgever.

Heb je een relatie(kinderen)?

Ik ben vrijgezel, en trotse vader van twee geweldige kinderen.

Ben je gelovig. Zo ja, welke rol speelt religie in je leven?

Ik ben katholiek van huis uit, maar dat was nog minder dan een formaliteit. Via het Canisius College in Nijmegen kreeg ik wel een nastoot mee van de grote katholieke tijd, die daarna via de bevrijdingstheologie en de invloeden van mei ’68 geheel is ingestort. De grote afkalving was begonnen en heeft ons nu uitgeleverd aan het grote niets en de big reset welke door D’66 als een nieuwe godsdienst aan de man wordt gebracht.

Welk boek heb je als laatst gelezen?

Ik grasduin momenteel in het nieuwe werk van Andris J.Kursietis, over Duitse pour le merite dragers (hoge onderscheiding), een naslagwerk. Fascinerend vind ik De Goudenpeelhelm van Huub Kluijtmans, waarin ik ook veel lees. Deze man heeft een geweldige visie op een van de mooiste oudheidkundige vondsten in Nederland, een Romeinse goudenhelm, met daarop, zo stelt hij, het visioen van Constantijn uitgebeeld. Zeer fascinerend, een zeer oorspronkelijk denker. Zijn vader was de ‘ Ziener van de Peel’ , dus hij heeft het van geen vreemde. Terecht heeft de Stichting Studiecentrum Nederlands Cultureel Erfgoed (SSNCE), rond Henk van der Linden en waaraan ik ook verbonden ben,  aandacht voor deze ontdekking van Kluijtmans gevraagd. Door Gerbrand kip wordt er nu gewerkt aan een adembenemende documentaire. Interessant vind ik ook fundamentele denkers, zoals Gerrit Teule, en zijn laatste boek Wat moeten wij doen? Dat gaat over zijn evolutionaire vraagstukken, recht in de kern, en zo actueel al gaat het over Darwin en tijdgenoten. Voor mijn plezier pak ik verder Typisch! Van Henriette Hemmink, over waargebeurde misverstanden, of het meesterlijk geschreven De vleugel van Bach van René van Rooij. Deze man is echt een ontdekking, een topjurist met schrijversbloed inde aderen. Ineens ontpopt zich dat. Hij heeft zojuist een full size roman in het Engels afgeleverd, The virus of God. Ach er ligt veel op een stapel naast m’n bed, De laatste heiden van Thorvald Ross, Terug naar Japan over een adembenemende fietstocht, van Anne Sey of Grond zonder rust over Haïti van Marcel Catsburg. Het is dromen, en spanning, zoals in Bullseye van Vera Stupenea, een wonderlijk knappe verschijning helemaal uit het verre  Siberië die schijnbaar moeiteloos spannende boeken levert.  Tot slot keer ik altijd weer terug bij geschiednies, Pieterjan Verstraete, Luc Pauwels, Ruud Bruyns.

Welke auteur bewonder je zelf?

Mijn favoriete boeken zijn de memoires van Ernst Hanfstaengl over de beginperiode van de Hitler-beweging en ook The Great Siege van Ernle Bradford las ik ademloos. Dat gaat over de geschiedenis van Malta door de islam. Verkennend lees ik nu Vrouwen rond Thomas Mann van Margreet en Buurmann. Prachtig weer- vooral in canon met haar hele monumentale reeks Mann-boeken en ontdekkingen. Geschreven met een soort luchtig diepe toon, waarbij het perspectief ineens op z’n plek valt, zonder dat de auteur je iets opdringt. Dat is knap. En dan zijn er ook helden, zoals Francesco Carotta, die in zijn Jezus was Caesar helder maakt wat de historische kennis over Jezus is en hoe die aansluit bij andere gebeurtenissen uit de geschiedenis. Heftig, maar onderdeel van het pantheon van onze wereld.

Heeft corona een effect op de verkoop van je boeken? ( mag ook overgeslagen worden).

Boeken gaan goed op dit moment. De enige crisis die goed is voor boeken, denk ik wel eens.

Wat zijn je hobby’s?

Ik ben gek op archiveren. Dat doe ik iedere dag.

 

Heb je tips voor aankomende schrijvers?

Begin met lezen veel lezen. Wees dienstbaar aan je onderwerp.

 

Lees hier de recensie van Horthy en de strijd om de Hongaarse natiestaat